کم اطلاعی برنامه سازان سیما از مسایل مبتلابه جامعه

ارزیابی محمدتقی فهیم از مجموعه‌های تلویزیونی سال 90/

 مخاطب امروز به رسانه‌های مختلف دسترسی دارد و طبعا به قیاس می‌پردازد و بعد دست به گزینش می‌زند بنابراین سریال ها باید از جذابیت‌هایی برخوردار باشند که در این گزینش توجه مخاطب را به تولیدات داخلی جذب کنند. شبکه ایران: محمدتقی فهیم منتقد سینما و تلویزیون با مرور اجمالی مجموعه‌های نمایشی تلویزیون در سال گذشته عملکرد تلویزیون را ناموفق ارزیابی کرده و معتقد است علاوه بر اشکالات ساختاری و محتوایی و  ضعف در انتقال و دراماتیزه کردن واقعیت‌های جامعه؛‌عدم توجه به اهمیت انسجام خانواده از جمله انتقادات وارد بر سریال‌سازی در سال 90 است.

سرگرم‌سازی و ایجاد لحظات مفرح؛ رسالت مغفول مانده برنامه‌سازان تلویزیون

‌تلویزیون در سال 90 با فراز و فرودهایی روبرو بود. با مروری کلی بر مجموعه‌های تلویزیونی متوجه آسیب‌ها و ضعف هایی در این زمینه می‌شویم هر چند که در عرصه‌های دیگر تلویزیون شاهد اتفاق‌های خوبی مثل تاسیس و افتتاح شبکه نمایش، آی فیلم، شبکه اسپانیولی و ... بودیم؛ همچنین در بخش‌های خبری و بخصوص حوزه سیاسی که تلویزیون رویکردی مقتدرانه و قابل توجه داشت. اما علاوه بر بخش اطلاع رسانی و آموزش در حوزه‌های مختلف که بار عظیمی بر دوش رسانه ملی است؛ سرگرم‌سازی و ایجاد لحظات مفرح یکی دیگر از کارکردهای مهم این رسانه است که طبعا تولید آثار نمایشی و دراماتیک در این بخش قرار می‌گیرد و در دقت نظر متولیان رسانه به این حوزه انتظار بیشتری می‌رود چرا که اگر چه سریال‌ها و نمایش‌ها وجه سرگرمی‌سازی دارند اما بسیاری از مسائل درون جامعه،  چالش‌ها و  آسیب‌های اجتماعی بر دوش نمایش‌های تلویزیونی قرار می‌گیرد.

انبوه‌گرایی و کثرت‌گرایی به جای توجه در انتقال و دراماتیزه کردن واقعیت‌های جامعه

در مجموع در بخش‌های نمایشی تلویزیون در سال 90  بسیار ضعیف بود و شاخص‌ترین این آثار نیز دارای ضعف‌های آشکاری بودند. اگر چه چند سریال درخشید و مخاطبانی را هم جذب کرد اما تعداد بیشتری از این آثار با بی‌توجهی در درک شعور مخاطب، دارای اشکالات ساختاری و محتوایی از جمله ضعف‌هایی در انتقال و دراماتیزه کردن واقعیت‌های جامعه بود و به نوعی انفعال و صرفا انبوه‌گرایی و کثرت‌گرایی صورت گرفته بود. در این بخش آن طور که باید و شاید ما با بروز و ظهور اتفاقات قابل توجهی روبرو نبودیم و تنها چند نمونه سریالی مثل «مختارنامه» را داشتیم که از هر جهت خوب بود اگر چه آن هم دارای ضعف هایی بود اما به طور کلی اثر در خور توجه و خوبی بود .

«وضعیت سفید» و «پایتخت» تک گل‌هایی که نمی‌توان به بهار امید بست

«وضعیت سفید» و مجموعه نوروزی «پایتخت» از معدود سریال‌های موفقی بودند که توانستند علاوه بر سرگرم‌سازی به رویش مخاطبان تلویزیون هم کمک کنند ؛ یعنی نه تنها از ریزش جلوگیری کردند بلکه باعث رویش و افزایش تعداد مخاطبان تلویزیون هم شدند. اما این ها در واقع تک گل‌هایی بودند که طبعا نمی‌توان با وجودشان به  ایجاد تحول و  بهار در سریال‌سازی تلویزیون امید بست.

سریال‌هایی که در حافظه مخاطبان جایی پیدا نکرد و جزو خاطرات تلویزیونی بینندگان نشد

 لذا از انبوه سریال‌هایی که در سال گذشته پخش شد هیچ‌کدام در حافظه مخاطبان جایی پیدا نکرد و جزو خاطرات تلویزیونی بینندگان نشد. در سریال‌های مناسبتی که توقع می‌رود این خاطرات رنگ پررنگ‌تری به خود بگیرند این ضعف بیشتر آشکار بود،  بخصوص در ایام دهه فجر که انتظار می‌رود تلویزیون به موضوعات انقلابی و تاریخ معاصر به شکل عمیق‌تر و تحلیل شده‌تر بپردازد شاهد آثاری ضعیف و کم مایه بودیم. در این ایام دو مجموعه تلویزیون پخش شد که خیلی زود فراموش شدند یعنی نکته‌ای برای ثبت در ذهن مخاطب نداشتند حتی سریال‌های مناسبتی مناسبتی ماه رمضان هم وضعیتی مشابه داشتند و بدون وجود عناصر جذاب و پر کشش صرفا تلخی‌ها و مرارت‌ها را به تصویر کشیدند و در ارائه واقعیت‌های حتی نسبی جامعه الکن  بودند.

برنامه‌سازان در فضای دیگری زندگی می‌کنند و از مسائل مبتلا به جامعه بی‌خبرند

اما مسئله دیگری که باید در بخش برنامه‌های نمایشی مورد توجه قرار بگیرد و در آثار سال گذشته کمتر به آن توجه شده بود روایت مسائل مبتلابه جامعه است. متاسفانه اغلب سریال‌ها با واقعیت‌های درون جامعه ما بیگانه هستند گو اینکه برنامه‌سازان در فضای دیگری زندگی می‌کنند و از مسائل مبتلا به مردم بی‌خبرند لذا مخاطبان با شخصیت‌های سریال‌های همذات پنداری نمی‌کنند و نمی‌توانند با آنها همراه شوند. اساسا اگر یک نمایش در ایجاد همذات پنداری ناموفق بوده و نتواند مخاطب را درگیر شخصیت‌ها کند طبعاً ناکام می‌ماند. اصلی‌ترین عاملی هم که می‌تواند باعث ایجاد این همذات پنداری شود آن است که این شخصیت‌ها ملموس بوده و با ویژگی‌های جامعه ، طراحی و پرداخت شده باشند.

پرداخت صرف به درام نمی تواند مشکل تلویزیون و مسئله نگه داشتن مخاطب را حل کند

با توجه به این وظیفه سنگین(فرهنگ‌سازی و سرگرم‌سازی) که به عهده رسانه ملی گذاشته شده است می‌بایست بیش از این‌ها به بخش تولید سریال‌های نمایشی و کار های درام بپردازیم به هر حال تلویزیون در این  رقیبی ندارد و این بار عظیم بر دوش رسانه ملی است‌ در بخش کمدی‌ها عموما با مشکل مواجه بودیم و ضعف کمدی‌ها کاملاً به چشم می‌خورد. به هر حال اگر تولید درام در دستور رسانه ملی است درام فقط شامل تراژدی نمی‌شود و یک ضلع درام کمدی است بنابراین پرداخت صرف به درام نمی تواند مشکل تلویزیون و مسئله نگه داشتن مخاطب را حل کند لذا توجه جدی به مقوله طنز و کمدی ضروری است. در بخش پلاتویی نیز عموما تلویزیون کارهای ضعیفی ارائه می‌دهد و کمتر خلاقیتی در تولیدات پلاتویی به چشم می خورد بر خلاف شبکه‌های جهانی که با این دست برنامه‌ها به خوبی توانسته‌اند سرگرم سازی و حتی جریان سازی کنند .

روی کانون خانواده سرمایه‌گذاری جدی صورت بگیرد

بحث مهم دیگر توجه به کانون خانواده است. در حال حاضر عمده هدف‌گذاری رسانه‌های بیگانه اعم از فارسی‌زبان و غیره، ‌فرو پاشی کانون خانواده در ایران است بنابراین در این بخش هم برای مقابله کردن و از میدان به در کردن شبکه‌های معاند باید روی کانون خانواده سرمایه‌گذاری جدی صورت بگیرد و وجه همت اصلی نمایش‌ها بر انسجام خانواده‌ها باشد . این هم در صورتی عملی است که تحقیق شده‌ و پژوهش‌شده‌تر به سراغ مسائل خانواده‌ها برویم و ضمن دستمایه قراردادن واقیعت‌ها و دراماتیز کردن آن در ساختار و جذابیت‌های ظاهری هم توجه صورت بگیرد .  بخشنامه‌ای که در روزهای پایانی سال گذشته صادر شد نشان‌دهنده همین نکته است که چقدر در این زمینه کوتاهی کردیم و دیگران بر این موج سوار شدند.

تلویزیون نباید صرفا به تهران و برخی شهرهای بزرگ توجه کند

 همچنین اعلام این نکته ضروری است که باید در شخصیت‌پردازی و مسائل و مشکلات خانواده‌ها واقعیت‌های خانواده های متوسط به پایین بیشتر مورد توجه قرار گیرد . یکی دیگر از اشکالات اساسی آثار تلویزیونی این است که عموم این برنامه‌ها طبقات متوسط به بالا را هدف گذاری می‌کنند. هر چند که طبقه متوسط در جامعه ما گسترش پیدا کرده و دامنه گسترده‌تری را به خوبی اختصاص می‌دهد اما نباید نادیده گرفت که همچنان معضل و مشکل جامعه متوجه اقشار پائین جامعه و به ویژه شهرستان ها و روستاها است. لذا تلویزیون نباید صرفا به تهران و برخی شهرهای بزرگ توجه کند مسائل زیادی در گوشه و کنار این کشور وجود دارد که مردم با آن دست به گریبان هستند ضمن اینکه در جای جای این مملکت جذابیت‌های مختلف توریستی و فرهنگی وجود دارد که می تواند دستمایه تولید سریال‌های جذابی شوند بنابراین توجه به اصل اساسی کانون خانواده حتما باید در برگیرنده تمام کشور باشد بخصوص شهرهای کوچک و ...

تماشاگر امروز دست به گزینش می‌زند

 ضمن اینکه تماشاگر امروز، تماشاگر 50 سال قبل نیست. مخاطب امروز به رسانه‌های مختلف دسترسی دارد و طبعا به قیاس می‌پردازد و بعد دست به گزینش می‌زند بنابراین سریال ها باید از جذابیت‌هایی برخوردار باشند که در این گزینش توجه مخاطب را به تولیدات داخلی جذب کنند.

«مختارنامه» و «وضعیت سفید» دو اثر موفق تلویزیون در سال 90

در تحلیل کلی در بین سریال‌ها اگر قرار باشد دست به گزینش بزنیم سریال «مختارنامه» و «وضعیت سفید» دو اثری بودند که یکی در گرایش تاریخی و دیگری در گرایش دفاع مقدس توانستند تاثیر لازم را بگذراند و اسم و محتوایشان را در یاد مخاطبان ثبت کنند .

فهیم: اندیشه‌ای پشت سریال‌های نوروز نبود

در نشست نقد «چک برگشتی» عنوان شد

فهیم: اندیشه‌ای پشت سریال‌های نوروز نبود

خبرگزاری فارس: یک منتقد گفت: سریال‌های نوروز ۹۱ از هر نظر جای پرسش داشت و ضعف‌های جدی بر آن‌ها مستولی بود؛ نه داستان‌های چفت و بست‌داری داشتند، نه اندیشه‌ای پشت آن‌ها بود.

 به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای رسانه، نشست نقد وبررسی سریال «چک برگشتی» که درتعطیلات نوروزی از شبکه اول سیما پخش شد، روز یکشنبه 20 فروردین با حضور سیروس مقدم (کارگردان)، سروش صحت( نویسنده)، هدایت هاشمی، هومن برق نورد، امیر جعفری، ریما رامین فر و بهاره رهنما (بازیگران) و محمد تقی فهیم (منتقد) برگزار شد.

 

 

 

 از راست مقدم - صحت و فهیم در فرهنگسرای رسانه

 

 * فهیم: «چک برگشتی» باید با کارهای قبلی سیروس مقدم مقایسه شود

 محمد تقی فهیم (منتقد) در آغاز نشست با اشاره به این که برای برنامه سازهای تلویزیون جدی است آثاری را ارائه کنند که نسبت به یکدیگر نظر مخاطب را در سطح بیشتری جلب کنند، گفت :

با توجه به کارنامه‌ سیروس مقدم، در سالهای گذشته ایشان باید با خودش رقابت کند.

چون اگر قرار باشد «چک برگشتی» را مورد بررسی قرار بدهیم، با سریال‌های امسال قابل قیاس نیست؛ سریال‌هایی که از هرنظر جای پرسش داشت و ضعف‌های جدی بر آن‌ها مستولی بود؛ نه داستان‌های چفت و بست‌داری داشتند، نه اندیشه‌ای پشت آن‌ها بود و به نظر می‌آمد که کار را از سوی کارگردان به شکل کنترل شده‌ای پیش بردند و مسائلی داشتند که به هر حال «چک برگشتی» را در نظر مخاطبان، منتقدین و صاحب نظران، در صدر برنامه های نوروز91 قرار داد.

 * مقدم: «چک برگشتی» به شادابی و نشاط سیاسی جامعه کمک کرد

سیروس مقدم کارگردان سریال «چک برگشتی» در ادامه این نشست در خصوص طرح اولیه فیلمنامه اظهار داشت: «چک برگشتی»، فیلم‌نامه یک خطی از محسن طنابنده در چند ماه گذشته است که به دلیل مشغله وی و علاقه شخصی به همکاری با سروش صحت و ایمان صفایی از آن‌ها دعوت به همکاری کردم.

در ابتدا طرح تله فیلمی شد که به دلیل پرداختن به معضلات اجتماعی و مورد استقبال قرار نگرفتن از سوی تولید کنندگان  به نظر رسید قابلیت  تبدیل به سریال را دارد.

پس از ارائه  طرح به شبکه اول و بعد از چند روزمشورت  مدیران با تغییراتی طرح یک خطی تله فیلم به سریال 13 قسمتی تبدیل شد.

مقدم در ادامه افزود: سال گذشته در سریال «پایتخت» هم همین اتفاق افتاد. بعد از کمی جفا، بی‌مهری و کم‌مهری که نسبت به سریال «زیر هشت» من شده بود و دلم می خواست باز یک کار اجتماعی داشته باشم؛ قصه‌ای تراژیک اما با لحنی شیرین ساختم. سال پیش از آن هم «چهاردیواری» بود با همین تیم که آن سریال هم جزو کارهای برتر بود و  احساس خودم این است که در هر کاری اگر توانسته باشم، انگشت روی یک مشکل، یک معضل، یک رنج اجتماعی بگذارم، احساس می کنم یک قدم جلو رفته ام حال ممکن است یک طرح تراژدی مثل «تا ثریا» و «زیر هشت» داشته باشد و یا یک لحن کمدی مثل «پایتخت» و «چک برگشتی».

وی در ادامه افزود: هر قصه ای به نظر من فضای روایتی خود را می طلبد. ما در سریال «تا ثریا»، فضای ملتهب، پیچیده، گیج، فضایی که مرز بین امانت و خیانت شکسته شد را به تصویر کشیدیم.

و در «چک برگشتی» انگشت روی مسائل و دغدغه های اجتماعی مردمی گذاشتیم  بدون این که بخواهیم استرسی ایجاد کنیم. خود قصه، روابط آدم‌ها بود که جذابیت داشت و خیلی آگاهانه پیش رفت وبا صحبت با محسن طنابنده قرار بود میزانسن‌ها تئاتری‌تر باشد به دلیل این که بازیگران خوب تئاتر این کار را می‌کردند. توافق بر این شد که اکشن، ری اکشن‌ها را در کادرهای ثابت داشته باشیم بدون این که دوربین‌ها را به اکشن و ری اکشن ها برگردانیم. از فوکوس هایی که در ثریا بود، خبری نبود برای این که بازی همه ی بازیگران به یک تاثیر دیده شود و از همه مهم تر این که در حرکت های دوربین برای اولین بار شاید فقط یک زوم وجود داشت. از حرکت های اضافه پرهیز کردیم برای این که تمرکز مخاطب ما روی بازیگرانی باشد که کارشا ن را به شدت درست انجام می دهند.

وی در مورد کاراکترهای داستان اظهار داشت: چیزی که از ابتدا تصمیم گرفته شد که کاندیدای مجلس باشد به این دلیل بود که طرف دوم قصه ی ما باید در موقعیت شکننده‌ای قرار می‌گرفت تا قصه جذاب شود. این که یک چک و برگشت آن باعث بی آبرویی و به هم خوردن یک برنامه ریزی طولانی شود و انصراف از نمایندگی در سیناپس اولیه مشخص بود.

وی همچنین اظهار داشت: با توجه به این که انتخابات در پیش بود، همیشه دلم می‌خواسته کاری با این مضمون اجتماعی بسازم اما نه با نگاه سیاسی و اساسا خودم آدم سیاسی ای نیستم و چیزی که برای من جذاب بود، ایجاد موقعیت های دغدغه های اجتماعی بود که از طریق کاندیدا شدن کریم مشرفی پیش می‌آمد و سه نکته  مهم را «چک برگشتی» مطرح می‌کرد که مسئله  روز ما بود؛ بحث مهریه، تورم و این که یک کاندیدای مجلس را به عنوان یک انسان نگاه کنیم نه یک سیاستمدار. و در ضمن فضای ایجاد کرد که دور دوم انتخابات مثل دور اول آن باشکوه باشد این سریال به  شادابی و نشاط سیاسی جامعه کمک کرد. این امید دادن به مردم است.

 * صحت: اولین بار است که در تلویزیون به این موضوعات پرداخته می شود

 در ادامه سروش صحت نویسنده سریال «چک برگشتی» در خصوص طرح اولیه فیلمنامه گفت:  قابلیت طرح اولیه زیاد بود و روی همان طرح یک خطی کلی کار می شد کرد. اول قرار بود شرخر دنبال چک یک روحانی و طلبه ی جوان باشد. طرح فیلم هم بر آن اساس نوشته شده بود. وقتی که قرار شد سریال شود پس ازمشورت  با سیروس  مقدم، الهام غفوری، محسن طنابنده و با توجه به فضای انتخاباتی تصمیم گرفتیم سراغ موضوعی برویم که مسئله ی روز مردم باشد.

وی در ادامه افزود: اگر جسارت شبکه  یک و آقای مقدم نبود، اصولا رفتن سراغ این موضوع تا همین حدش هم غیرممکن بود. اصولا موضوعات سیاسی روز جزو تابوها محسوب می شوند و اولین بار است که در تلویزیون به آن پرداخته شده و ما از حد مقرر و معین، یک مقدار هم بیشتر رفته‌ایم. در این کار، خط های قرمز، خط های بازتری شده بدون این که به کسی توهین شود و مسئله ای پیش بیاید سراغ خیلی از حاشیه‌ها و نگفته‌ها و خط‌های قرمزی که فکر می‌کنم، رفتیم.

صحت، ادامه داد؛ وقتی قرار بود، کار به صورت سریال نوشته شود ما دو قسمت نوشتیم، قبل از آن در اولین جلسه به این نتیجه رسیدیم که به دلیل فضا و شرایط اجتماعی روز، و کاراکتر روحانی در فضای طنز شاید مشکلاتی ایجاد کند. ایمان صفایی پیشنهاد کرد که نماینده  مجلس، جایگزین شود. آقای مقدم هم که می خواستند  کار به شدت رگه‌های اجتماعی داشته باشد، استقبال کردند و تلویزیون هم استقبال کرد.  سریال در مقطعی که به شدت از نظر سیاسی داغ و پرتنش است، ساخته می شود .

وی در ادامه افزود: باید جوانب زیادی بررسی می‌شد که به خیل عظیم کاندیداها که در آن ها افراد خیلی خوبی هم هست و درست رفتار می کنند به آن ها و به مجلس توهین نشود. شرخر فرد بد مطلق نباشد که در برابر خوب مطلق قرار بگیرد. هر دو افرادی که بشود با آن ها ارتباط برقرار کرد.

 * هاشمی: باید بستری فراهم کنی تا باز هم در این زمینه کارهای تلوزیونی ساخته شود

 در ادامه هدایت هاشمی بازیگر نقش «کریم مشرفی» کاندیدای مجلس ، به نگاه جسورانه و به روزی که تلویزیون به کار برده و مدیرانی که جسارت پیدا کرده‌اند که اجازه این کارها را می‌دهند، اشاره کرد و افزود؛ این شرایط، بستری را فراهم می کند که امتحان نشده است. این را باید خیلی لحاظ کرد. وقتی که این بستر، امتحان نشده، میزان جسارتی که گروه ساخت و اجرا به کار می گیرند خیلی زیاد به شرایط بستگی دارد. وقتی حرفی را که سال ها جزو نانوشته‌های این مملکت بوده را می‌خواهی کار کنی باید از نگاه منصفانه و مسئولانه‌ای پیروی کنی؛ نگاهی که باعث تداوم ساخت این برنامه‌ها می‌شود. اگر وضعیت معتمدانه‌ای را نسبت به چیزی که تا به حال اجازه ی ساخت آن وجود نداشته، در نظر بگیری می‌توانی این بستر را فراهم کنی تا باز هم در این زمینه کارهای تلویزیونی ساخته شود.

هاشمی در مورد نقش خود اظهار داشت؛ همه می‌دانند که من تکنیک تحقیق و مشاهده را به کار می برم و این تنها تکنیکی است که بلدم. اول این که فرصت پیش تولید این کار خیلی محدود بود و شانس من در آن زمان این بود که فعالیت‌های انتخاباتی به شدت زیاد بود. همه کاندیداهای شهرستان‌ها سی دی داشتند. مجموعه ای از آن سی دی‌ها به دست من رسید و تلویزیون هم به خاطر طرح سوال از رئیس جمهور و... دائم روی این مسئله مانور می‌داد. همه  این‌ها را مد نظر قرار دادم، همان طور که برای همه  کارهایم تا کنون این کار را کرده ام و گفتگوی نسبتا طولانی هم با سیروس مقدم داشتم برای پیدا کردن لحنی که شهرستانی باشد و متعلق به هیچ جا نباشد. درسال 86 در نمایش افرای بهرام بیضایی این را تجربه کرده بودم و  همچنین در «لطفا مزاحم نشوید».

هاشمی تصریح کرد: تلویزیون دارد به مجموعه  جدیدی اعتماد می کند و کارکشته‌ترین و بهترین کارگردان خود را می‌گذارد که این تیم را سرپرستی کند و یک تهیه کننده هم کنار این ها که هر چه می خواهند فراهم کند و نتیجه قطعا نتیجه ی خوبی خواهد شد. کمدی های دمده شده در تلویزیون دیگر جواب نمی دهد.

 * جعفری: سیروس مقدم به دلیل پرکاری در تلویزیون و ساخت سریال‌های پرمخاطب، باید آقای تلویزیون نامیده شود

 امیر جعفری، بازیگر «چک برگشتی» پیرامون نقدهایی که از جانب برخی منتقدان پیرامون بازی او مطرح می‌شود، گفت: این کاملا سلیقه ای است اما مشکل من این است که سریال0 را نمی بینند و نقد می کنند. اگر ببینند می توانیم با هم در این زمینه بحث کنیم.

و این بستگی به خود مردم دارد که این کار را با سایر کارها مقایسه کنند. منتقدانی هستند که ندیده کار را قضاوت می کنند.

وی پیشنهاد کرد سیروس مقدم را به دلیل پرکاری در تلویزیون و ساخت سریال های پرمخاطب، آقای تلویزیون بنامند.

 * رامین‌فر: چرا نوع سریال‌های سیروس مقدم جریان سازی نمی شود؟

 ریما رامین‌فر در خصوص تفاوت نقشش در «چک برگشتی» با «پایتخت» گفت: قطعا با هم تفاوت داشتند. جذابیت چک برگشتی برای من سوژه ی آن بود و جسارتی که دخول کند به مبحثی که تا به حال به آن پرداخته نشده. من می دانستم که نقش اکرم فرعی است و سوژه بین دو کاراکتر اصلی می گذرد اما چون فضایی را که سیروس مقدم در کارهایشان ایجاد می کند  دوست دارم خواستم که من هم گوشه‌ای از کار را در دست بگیرم.

وی ادامه داد : وقتی به کارهای سیروس مقدم  نگاه می کنم فکر می کنم چرا این نوع سریال سازی جریان سازی نمی شود؟ با توجه به باورپذیری، جذابیت زیادی که دارد چرا تقلید نمی شود؟

بازیگر «چک برگشتی»، افزود؛ پایتخت جریان یک خانواده و این جا جریان چند خانواده بود و  خیلی با هم  تفاوت داشتند. در پایتخت فشار کار روی من بیشتربود اما  در هر دو کار به یک اندازه لذت بردم.

 * برق نورد: در نقش احمد اشتباه نکردم

 هومن برق نورد، بازیگر نقش احمد در «چک برگشتی»، اظهار داشت؛ زمانی که من متن را خواندم و قرار شد نقش احمد را بازی کنم تا زمانی که جلوی دوربین  بروم زمان کمی بود. زمان گریم که با آقای اسکندری صحبت کردیم و لباس ها تعیین شد، بیشتر نگران شدم برای این که باید دنبال صدایی برای آن می گشتم. صدا را هم پیدا کرده بودم اما اعتماد به نفس به آن را نداشتم و در دو سکانس اول جرات نکردم آن را اجرا کنم و با صدای خودم رفتم که بعد دوبله کردیم. از زمانی که در خانه آمدیم،  با حضور گروه، چیزی را که پیدا کرده بودم با ترس و لرز عنوان کردم اما بعد دیدم که خیلی هم اشتباه نکرده بودم و احمد ساخته شد.

 * رهنما: سریال «چک برگشتی» یکی از مردم سالار ترین سریالهای پس از انقلاب بوده

 همچنین در ادامه نشست بهاره رهنما بازیگر دیگر این سریال  گفت؛  «چک برگشتی» یکی از مردم سالار ترین سریال های پس از انقلاب بوده. اگر نویسنده ها، اتاق فکر و خود کارگردان می خواست به سمتی برویم که بیشتر از این به موضوع کاندیداها  بپردازد تبدیل به یک سریال سیاسی می شد که این جنس سریال، جنس محبوبی نیست.

وی در ادامه افزود: در مورد این کار، از طرف کارگردان ،  تیم نویسندگان و بازیگران تئاتری که همه اهل تحقیقند این فرصت به من داده شد به این دلیل که خسته شده بودم از بازی در فیلم های کمدی به این دلیل که سطح قصه های آن پایین آمده بود و این شاید ریسک  بود که سیروس  مقدم و سروش صحت بود من  را برای نقشی انتخاب کنند که اصلا قرار نبود مردم را بخنداند.

رهنما پیرامون بازی امیر جعفری، اظهار داشت؛ به عنوان یک آدم حسی، بعد از  خسرو شکیبایی اولین باری بود که حس یک بازیگر مرد این قدر از فیلتر من به عنوان نقش مقابلش می گذشت چون می دانید زمانی که انرژی از مقابل  نمی گذرد ممکن است بازی طرف مقابل خوب به نظر بیاید و می تواند این بدجنسی را بکند که شما به نظر خوب نیایید اما امیر جعفری این فرصت را می داد که بگذرد. بازی ها از او عبور می کرد. تحلیل من این است که با یک نگرشی این نقش را بازی کرده.

رهنما تصریح کرد؛ این گروه به روشی خاص خود دست یافته و دست ما را باز می گذاشت و با درایت به این سرعت عمل در ساخت رسید.

این نشست با اهداء هدایی به عوامل سریال پایان یافت.